Pireler ve Motivasyon üzerine...

Bu öyküyü bir arkadaşımdan duymuştum, gittiği bir seminerde motivasyonla ilgili bir konuşmada dinlemiş..

Yapılan bir deneyde pirelerin bir kavanoz içindeki davranışları izlenmiş. Bu deney bir kaç aşama olarak yapılmış:

Aşama 1
Kapağı açık bir kavanoza bir kaç tane pire konulmuş. Tabi bu pireler kavanoza konuldukları gibi dışarı sıçramışlar hep. Kaç kere içine konulduysa da sonunda hepsi de çıkmış kavanozdan.

Aşama 2
İkinci aşamada kavanozun kapağı kapatılmış. Pireler hala zıplamışlar fakat bu sefer her zıplayışlarında kapağa çarpıp yere düşmüşler. Zamanla zıplayışlarındaki yüksekliği ayarlamışlar ve tam kapağın altına kadar ona çarpmayacak şekilde zıplamaya başlamışlar.

Aşama 3
Üçüncü aşamada kavanozun kapağı tekrar açılmış. Ne dersiniz, pireler hemen dışarı zıplamıştır değil mi? Fakat hayır, pireler hala kapak varmış gibi tam o yüksekliğe kadar zıplamışlar, yani hiçbiri kavanozun dışına çıkmamış.

Aşama 4
Olay henüz bitmedi; dördüncü aşamada kavanozun içindeki pirelerin yanına yeni pireler ilave edilmiş. Sizce şimdi ne olmuştur...?
Yeni gelen pireler rahatlıkla kavanozun dışına atlayabilecek yeteneğe sahip olmalarına rağmen oradaki pirelere ayak uydurmuşlar ve onlar da sanki kavanozun kapağı kapalıymış gibi yarı güçle atlamışlar!

Aşama 5
Beşinci ve son aşamada pirelere onların gerçek gücü hatırlatılmış: kavanozun altı bir ateşle ısıtılmış... ve birden bire bütün pireler gerçek potansiyellerini kullanıp kavanozun dışına sıçrayıvermişler..